absolwenci ZSP - S-o warunkach trwałej przyjaźni

Nie trzeba zaprzyjaźnić się z kimś, kogo się nawet nie lubi - trzeba więc tę osobę darzyć sympatią. Ale nie każdy, kogo się lubi, jest przyjacielem.
Przyjaźń jest stosunkiem symetrycznym. Zakłada się "równość stron". Chodzi tu o wiek (np. nie jest możliwa przyjaźń miedzy matką a niemowlęciem), o poziom intelektualnego rozwoju, bo przyjaźń musi się wokół czegoś owijać.
Przyjaciele wybierają siebie wzajemnie, traktują się inaczej niż inne napotkane osoby: Jestem twoim przyjacielem, jeśli i ty jesteś nim dla mnie.
Łączy tych ludzi wspólna pasja, zainteresowania, hobby, np. wędrówki po górach, kolekcjonowanie plakatów czy choćby hodowla chomików. Jeśli nie będzie się miało wspólnej pasji, trudno się zaprzyjaźnić. Samo pragnienie posiadania przyjaciela nie wystarczy.
Musi zaistnieć porozumienie duchowe. Jeśli kolega nie potrafi mnie zrozumieć ani ja jego, wówczas nie spodziewajmy się narodzin tej sympatycznej więzi.
Przyjaźń jest tolerancyjna, bo akceptuje przyjaciela takim, jakim jest, nawet z jego wadami. Będzie mobilizowała go do rozwoju, ale jednocześnie okaże wyrozumiałość dla jego słabości.
Od przyjaciół wymagamy więcej niż na przykład od kolegów czy znajomych. Oczekujemy więc pełnego zaufania i zaangażowania, kiedy znajdziemy się w kłopotach, bo dzielić się radością to dwa razy tyle radości, dzielić się smutkiem to połowa smutku.
Pomoc przyjacielowi jest oczywista, ale nie zbudujemy przyjaźni tylko dlatego, że druga osoba jest nam potrzebna, aby np. pomagać w rozwiązywaniu zadań czy pożyczać pieniądze. Tu nie wchodzi w grę korzyść czy interes. Faktem jest, że "prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie", ale pomoc ma być czymś wyjątkowym i nigdy nie wymuszonym.
Prawdziwi przyjaciele, przebywając ze sobą nie nudzą się. Są szczęśliwi, że mogą się spotkać, rozmawiać, odkrywać coraz to nowe pokłady ducha. Ubogacają się nawzajem. Przyjaźń nie podtrzymywana wygasa. "Jeśli masz przyjaciela, odwiedzaj go często, ponieważ ciernie i zielska zarastają ścieżkę, którą się nie chodzi" - głosi stara sentencja.
Przyjaciele są wolni od zazdrości. Do dwóch osób może dołączyć trzecia, bo z natury swej przyjaźń jest otwarta na poszerzenie kręgu znajomych.